Co warto wiedzieć o rozwoju dzieci i młodzieży.

Wydarzenia znaczące i wpływy społeczne wg E.H. Eriksona	Zadania rozwojowe wg R.J. Havighursta
Niemowlęctwo (0-1 rok)
Dzieci muszą nauczyć się ufać temu, że inni troszczą się o ich podstawowe potrzeby; jeśli opiekunowie odrzucają dziecko lub są niekonsekwentni dziecko może spostrzegać świat jako niebezpieczny, pełen niegodnych zaufania i niewiarygodnych ludzi; matka lub główny opiekun jest „kluczowym” czynnikiem społecznym w rozwoju dziecka.	· uczenie się chodzenia · uczenie się pobierania pokarmów stałych · uczenie się mówienia · uczenie się kontrolowania własnego ciała · uczenie się różnic związanych z płcią i wstydu
Dzieciństwo (2-3 lata)
Dzieci muszą  uczyć się być autonomiczne- jeść i ubierać się samodzielnie, dbać o własną higienę; porażki w osiąganiu tej niezależności mogą zmusić dziecko do zwątpienia we własne zdolności i poczucia wstydu; rodzice są „kluczowymi” czynnikami społecznymi w rozwoju dziecka.	· osiąganie stabilności fizjologicznej · formowanie się prostych pojęć dotyczących społecznej i fizycznej rzeczywistości · uczenie się emocjonalnego odnoszenia się do rodziców, rodzeństwa i innych ludzi · uczenie się rozróżniania dobra / zła oraz rozwijanie sumienia
Wiek zabawy (4-5 lat)
Dzieci usiłują zachowywać się w „dorosły sposób” i próbują wziąć na siebie odpowiedzialność odnośnie spraw przekraczających ich aktualne możliwości; obierają sobie czasem cele lub działania, które są sprzeczne z celami lub działaniami innych członków rodziny, a konflikty te wzbudzać mogą poczucie winy; pomyślne rozwiązanie tego kryzysu wymaga wyważenia: dziecko musi utrzymać swoje „poczucie inicjatywy”, a równocześnie nauczyć się nie łamania praw, przywilejów lub celów innych; rodzina- to „kluczowy” czynnik społeczny w rozwoju.	· opanowywanie sprawności fizycznych koniecznych do różnych gier · budowanie całościowej postawy wobec siebie jako rozwijającego się organizmu · uczenie się obcowania z rówieśnikami
Wiek szkolny (6-12 lat)
Dzieci muszą doskonalić ważne społeczne i szkolne sprawności; jest to okres, w którym dziecko porównuje siebie z rówieśnikami; wystarczająco produktywne dziecko będzie zdobywać społeczne i szkolne sprawności w celu zdobycia pewności siebie; porażka w zdobywaniu tych ważnych cech prowadzi do poczucia niższości; znaczącymi czynnikami społecznymi są nauczyciele i rówieśnicy.	· uczenie się odpowiedniej roli płciowej · rozwijanie się podstawowych sprawności czytania, pisania i liczenia · rozwijanie się pojęć niezbędnych w codziennym życiu · rozwijanie się sumienia, moralności, skali wartości · osiąganie niezależności osobistej · rozwijanie się postaw wobec grup społecznych i instytucji
Wczesna adolescencja ( 13-17 lat) oraz późna adolescencja (18-22 lata)
Jest to skrzyżowanie dzieciństwa i dojrzałości; dorastający boryka się z pytaniem :kim jestem?”; musi ustanowić podstawową tożsamość społeczną i zawodową lub pozostanie nieokreślony, co do roli jaką ma pełnić, jako dorosły; podstawowy czynnik społeczny w rozwoju to społeczność rówieśników.	· osiąganie nowych i bardziej dojrzałych związków z rówieśnikami obojga płci · opanowywanie społecznej roli związanej z płcią · akceptowanie swej fizyczności i efektowne korzystanie z własnego ciała · osiąganie emocjonalnej niezależności od rodziców i innych dorosłych · osiąganie bezpieczeństwa i niezależności ekonomicznej · wybór i przygotowanie się do zawodu / zajęcia · przygotowywanie się małżeństwa i życia rodzinnego · rozwijanie się sprawności intelektualnych i pojęć niezbędnych dla kompetencji obywatelskiej · pożądanie i osiąganie społecznie odpowiedzialnego zachowania · nabycie zbioru wartości oraz systemu etycznego jako przewodnika dla zachowania.